یک همراه ورزشی غیرمعمول

او می‌گوید: «من به آن متعهد شدم و حالا می‌توانم بدون توقف در یک کلاس کامل شرکت کنم.» در واقع، او حالا شش بار یا بیشتر در هفته (بله، در هر هفته) ورزش می‌کند.

او می‌گوید استودیوها «فوق‌العاده» هستند. «اگر لازم باشد کلاس را ترک کنم، مربیانم مطمئن می‌شوند که حالم خوب است. آنها هنوز هم مرا تا آخرین حد توان به چالش می‌کشند. آنها می‌خواهند که من رکورد شخصی‌ام را ارتقا دهم و به اهدافم برسم. روزهای دیگر، آنها مرا رها می‌کنند و فقط با قدرت راه می‌روم. آنها در همه چیز از من حمایت می‌کنند.»

کیتلین دوناتو، مدیر تیم طراحی قالب در مرکز پشتیبانی جهانی Orangetheory، می‌گوید: «از طرف دیگر، این موضوع منحصر به کاترین نیست.»

“Workouts are designed to ensure people of all fitness levels walk out after a class feeling successful,” said Caitlin. If coaches notice a member hesitating or struggling, they can offer options for every movement. Plus, extensive ongoing training allows fitness coaches to offer a personal trainer feeling in a group fitness setting.

در اوایل سفر کاترین و بلیز در اورنج‌تئوری، آنها فقط در کلاس‌هایی که توسط یک مربی تدریس می‌شد، شرکت می‌کردند. حالا کاترین به نوعی مشهور شده است. سایر اعضا می‌دانند که نباید بلیز را نوازش کنند - بالاخره او مشغول کار است. اما او افراد مورد علاقه خودش را دارد و راهی پیدا می‌کند که در طول کلاس در کنار آنها باشد. و تعداد زیادی از اعضا سعی می‌کنند برنامه‌های خود را با کاترین هماهنگ کنند.

او به یاد می‌آورد: «من همیشه می‌پرسم، 'با سگ‌ها مشکلی نداری؟' و همه آنها گفته‌اند، 'خدای من، منتظر بودم که به کلاسم بیایی'. همه فوق‌العاده بوده‌اند؛ همه از حضور او در آنجا خوششان آمده است.»

زمانی که کاترین تصمیم گرفت به یک سگ کمکی نیاز دارد، پمپ‌های انسولین و دستگاه‌های نظارت مداوم را امتحان کرده بود. هیچ چیز کمکی نکرد. او دچار چیزی است که به آن ناآگاهی از هیپوگلیسمی می‌گویند، به این معنی که با علائم معمول سرگیجه، لرزش، تعریق و ضربان قلب سریع، از پایین بودن قند خون خود آگاه نمی‌شود.

او می‌گوید: «من تنها زندگی می‌کردم و تشنج داشتم. متوجه نمی‌شدم که مشکل دارم چون علائم را حس نمی‌کردم. با صورت خون‌آلود روی زمین از خواب بیدار می‌شدم.»

در حالی که بلیز در یک مرکز در آیداهو آموزش می‌دید، کاترین نمونه‌هایی از بزاق خود را برای مربی‌اش فرستاد، زمانی که قند خونش طبیعی، پایین و بالا بود. بلیز یاد گرفت که آنچه را که در محدوده طبیعی نیست، بو بکشد. اکنون که او و کاترین یک تیم هستند، بلیز از سه تا شش تشنج در ماه به تنها سه تشنج در 18 ماه گذشته رسیده است.

او می‌گوید: «این یک زندگی کاملاً جدید است. من در وضعیتی هستم که مطمئنم اگر اتفاقی بیفتد، اوضاع خیلی خوب پیش می‌رود.»

او می‌گوید: «من از طریق اورنج‌تئوری با برخی از بهترین دوستانم آشنا شده‌ام و آنها در این مسیر خیلی به من کمک کرده‌اند. مربیان و کارکنان فوق‌العاده هستند. همه با هم عرق می‌ریزند و تلاش می‌کنند.»